Goto English

Inleiding
Een aantal van mijn hetelucht en verbrandingsmotortjes hebben cilinders die van glas zijn gemaakt. Daarbij ga ik uit van standaard reageerbuizen of ander buisglas waaruit ik dan een cilinder zaag met de gewenste lengte. Vooral voor het afzagen van de wat hardere glassoorten zoals hittebestendig Pyrex en/of bij grotere wanddiktes moest ik altijd uitwijken naar mijn voormalige werkgever Philips waar men de beschikking heeft over een professionele glas zaagmachine. Maar ik maak me liever niet al te afhankelijk en ik vond het ook handiger als ik dat glas zagen zelf zou kunnen in mijn werkplaatsje op het moment dat het zich voordoet. Vandaar dat ik het plan opvatte om zelf een simple opstelling daarvoor te maken.

Het ontwerp van deze eenvoudige buisglas snijder.
Ik weet dat glas doorzagen eigenlijk alleen goed gaat met een diamant schijfje. In feite is dat niet meer dan een dun metalen schijfje waarin kuntsmatig gemaakte diamantkorreltjes geimpregneerd zijn.

Ik had toevallig de beschikking over zo'n schijfje, maar ik weet intussen dat ze overal te koop zijn in alle maten en soorten en eigenlijk zijn ze niet duur. Mijn schijfje zal niet veel meer kosten dan enkele Euro's en omdat het lang meegaat hoeft men daar dus niet van te schrikken.
Ik wist uit ervaring met de Philips machine dat het toerental van het schijfje relatief hoog moet zijn (ca 15000 toeren/minuut) en dat er met water gekoeld moet worden op de plaats waar het glas wordt doorgezaagd. Dit hoge toerental zou ik gemakkelijk kunnen maken met mijn Dremel slijptol. Vanaf dat moment was het niet moeilijk meer om met het maken van nog wat simpele onderdelen de glas snijder te maken zoals die te zien is op onderstaande foto:


- Ik heb de grondplaat alsmede een aantal andere onderdelen van kunststof gemaakt, vooral omdat er wat water rondspettert, hoewel dat achteraf bijzonder mee blijkt te vallen.
- Het diamantschijfje zit op een asje geschroefd dat op twee kogellagertjes in een messing steun ronddraait. De rubberen aandrijfsnaar loopt over een kleine poelie op dat asje en over een soortgelijke poelie in de kop van de Dremel; de overbreng verhouding is 1 op 1. De Dremel en dus ook de diamant schijf kan desnoods met 33000 toeren/min ronddraaien, maar ik heb ondervonden dat de halve snelheid ook meer dan voldoende is in dit geval.
- Het kunststof V-blok waar de glazen buis in ligt kan in de dwarsrichting bewegen over twee rechtgeleiders en is afgeveerd naar de voorkant toe met een drukveer over de centrale instelschroef. Om een buis door te zagen hoeft de slag feitelijk niet groter te zijn dan de dikte van de glaswand die in de praktijk tussen 0,5 en 2 mm zal liggen. De maximale slag die het V-blok kan maken is echter veel groter (ca 20mm), dit om het mogelijk te maken om buizen met diameters tussen 4 en 35mm op hetzelfde V-blok te kunnen doorzagen. De diamantschijf zal dan natuurlijk het glas op verschillende hoogtes aanzagen, maar dat blijkt in de praktijk geen enkel bezwaar te zijn.
- De aanslag voor de glazen buis is een omgezette aluminium strip die middels een sleuf daarin op een willekeurige positie op de grondplaat kan worden vastgezet met een vleugelmoer.
- De watertank is gemaakt van een conservenblik waar wij de dag tevoren nog bruine soep uit hadden gegeten. Aan de onderkant is een afvoerpijpje gesoldeerd waar een rubber slangetje over is geschoven. Daaromheen zit weer een messing blokje met een stelschroefje dat het slangetje meer of minder dicht kan knijpen. Het blijkt dat met twee tot drie druppeltjes per seconde al voldoende gekoeld wordt waardoor niet meer dan een eierdopje water nodig is voor het doorzagen van de diktste buis. De wateroverlast die ik een beetje vreesde blijkt dus achteraf ongegrond; ik maak wel erger viezigheid mee in mijn werkplaatsje. Met een doekje of wat papier is de nattigheid snel weggehaald en ik spuit daarna wat WD40 over de onderdelen die anders zouden kunnen gaan roesten en zo blijft alles in goede conditie als het apparaat wordt opgeslagen na gebruik.

Bij het doorzagen wordt het V-blok stapsgewijs ca 0,5mm doorgezet; iets minder bij harde glassoorten zoals Pyrex. Bij iedere instelling wordt het glas handmatig ca 2 slagen rond gedraaid waarbij het hoorbaar is dat de diamantschijf daarna het glas feitelijk niet meer raakt. Tijdens dit ronddraaien moet het glas wel goed tegen het V-blok en de aluminium aanslag aangedrukt blijven hetgeen geen probleem is na een kortstondige oefening. Aldus ziet men de groef in het glas steeds wat dieper worden totdat de twee delen van elkaar los komen. De snijvlakken zijn dan al verrassend mooi glad. Zo dat niet helemaal tot tevredenheid is kan met die vlakken desnoods nog wat naschuren op een met terpentine bevochtigd stukje waterproof schuurpapier op een glasplaat.

De onderstaande video is vermoedelijk nog wat duidelijker dan de tekst hierboven en laat ook zien dat het allemaal prima werkt:

 

 

John Bonfoey maakte deze mooie replica: